Marek Lebiedziński komentując odsunięcie pana od składu powiedział, że nie wywiązał się pan z tego co zostało ustalone. Co miał na myśli?

Przemysław Hajnsz: Do dnia dzisiejszego trudno jest mi powiedzieć co trener miał na myśli. Wydawało mi się, że jedynym ustaleniem było to, żebyśmy grali i próbowali wygrać możliwie najwięcej spotkań. Nie ukrywam, że od początku sezonu miałem ciężkie przejścia z trenerem. Cały czas byłem rozgoryczony tym, że nie potrafi on ustawić zespołu tak, aby każdy zawodnik znał swoje miejsce na parkiecie i dawał maksimum z siebie. Większość spotkań pokazywała, że poszczególne akcje były zdarzeniami przypadkowymi. To była sytuacja, która zaostrzyła konflikt pomiędzy mną o trenerem. Ja mu to tłumaczyłem przy okazji każdego meczu i nie mogliśmy dojść do porozumienia. Cała sytuacja związana z moim odejściem jest dla mnie dziwna, bo klub rozstał się ze mną po przegranym meczu w Jeleniej Górze. Nie dowiedziałem się o tym od trenera, tylko od osób trzecich. Nie mieliśmy okazji, żeby się spotkać z trenerem i rozstać w pokojowych nastrojach.

Pańskie relacje z trenerem były napięte od dłuższego czasu. Za współpracę podziękowano panu dopiero niedawno. Co było bezpośrednią przyczyną rozstania?

Kiedy się wygrywa mecze to wszystko jest w porządku. Po porażkach trzeba jednak znaleźć ofiarę. Myślę, że mecz wyjazdowy w Jeleniej Górze przelał czarę goryczy i może wyszło to tak, że stałem się ofiarą. Po tym spotkaniu do niczego jednak nie doszło. Ja nie obwiniam siebie za porażkę. Z tego co wiem nikt nie twierdził, że przegraliśmy przeze mnie. Mimo to właśnie wtedy dowiedziałem się, że nie jestem już zawodnikiem leszczyńskiego klubu.

Jak trener reagował na sytuacje, w których sugerował pan sposób ustawiania zespołu?

Trener dawał do zrozumienia, że mamy robić wszystko tak jak on mówi.

Po prostu nie chciał się pan podporządkować?

To nie tak. Wykonywałem polecenia trenera, ale kiedy nie przynosiły one skutku, udowadniałem mu, że jego założenia były złe i powinniśmy robić inaczej.

Dogadywał się pan z kolegami z zespołu?

Nie było z tym najlepiej. Dla mnie 95 procent zespołu to byli zawodnicy, których wcześniej nie znałem. Nie wiedziałem kim są i jak grają. Początki były ciężkie co pokazywały pierwsze mecze. Później wyglądało to coraz lepiej. Chciałbym zaznaczyć, że udzielając tego wywiadu nie chciałem godzić w dobre imię klubu, do którego nie mogę mieć jakichkolwiek zastrzeżeń. Tu chodzi o relacje z trenerem i jego wypowiedzi na mój temat.

Marek Lebiedziński wypowiadał się o panu w bardzo powściągliwy sposób.

Nie mam na myśli publicznych wypowiedzi, tylko to, czego dowiadywałem się od osób trzecich.

Co dalej z pańską karierą koszykarską. Domyślam się, że nie będzie jej pan kontynuował w Lesznie?

Wszystko jest jeszcze otwarte. Zamierzam kontynuować karierę, jeśli nie w Lesznie to w innym klubie. Jest mi szkoda czasu, który poświęciłem grze w Jamalex Polonii. Przeprowadziłem się do Leszna i chciałem zadomowić się tu na dłużej. Nie przekreślam jednak możliwości pozostania w tym klubie. Wszystko będzie zależało od tego czy zmieni się szkoleniowiec. Gdyby pojawił się nowy trener, który będzie chciał ze mną współpracować to nie widzę przeszkód, żeby zostać w Lesznie.