Krzysztof chciał biec całą noc. Ludzie zgromadzeni późnym wieczorem w Galerii Leszno z podziwem patrzyli na niego i wspierali go jak mogli. Niestrudzenie bili brawo, zwłaszcza kiedy wracał po krótkich przerwach na bieżnię, albo kiedy widzieli, że idzie mu coraz gorzej. Grupa jego kolegów żołnierzy skandowała na jego cześć. - Jestem tutaj niemal codziennie, sam też biegam, a z Krzysztofem znamy się już 17 lat. Zaczynał pracować właśnie w moim pododziale. Kibicuję mu mocno, chciałbym aby mu się udało. Sam trochę biegam i wiem ile wyrzeczeń kosztuje taki cel - powiedział Grzegorz Gęsicki. - Muszę trwać na posterunku, Krzychu da radę, wierzę w niego - mówił drugi z jego kolegów. Licznik pokazywał wtedy 740 km.
- Podziwiam go i życzę by spełnił swoje marzenie. Dla mnie jest wielki. Chciałbym mu jakoś pomóc, może tym mu jakoś pomogę ... - Marcin Kujawiak z Rydzyny nie dokończył zdania bo stanął na rękach i wykonał fantastyczny taniec.

Podczas krótkich przerw biegacz natychmiast trafiał w ręce fizjoterapeutki, która robiła co mogła, aby zmniejszyć jego cierpienia. Bo bolało go pewnie wszystko. Stopy, mięśnie, zwłaszcza lewa noga. - Noga nie mieści się już do buta, co przerwę mam ściągany plaster i aplikowany nowy - mówił Tumko podczas zabiegu.