Żużel: Wiadomości
Komentarze po Pikniku Żużlowym
Skórnicki: Rządził spontan
(Fot. Rafał Paszek)
21.10.2014
Wyjątkową imprezę obejrzeli w niedzielę kibice zgromadzeni na Stadionie Alfreda Smoczyka. Podczas zawodów z okazji 21-lecia startów Adama Skórnickiego na torze zaprezentowali się żużlowcy, którzy zakończyli już swoje kariery. Szczególne wrażenie zrobił Piotr Pawlicki senior, który nie jeździł na motocyklu żużlowym przez 22 lata.
Adam Skórnicki:
Wiedziałem, że wszystko się uda i wypali. Miałem przy sobie wspaniałych ludzi, którzy się wszystkim zajęli. Ja mogłem ze spokojem iść na ryby. To co się działo od pierwszego do ostatniego wyścigu to w większości był wielki spontan. Wielkie słowa uznania dla zawodników, bo przez cały sezon mają wbijane do głowy różne rzeczy, a widać, że świetnie odnajdują się w takiej luźnej formule. Nasza liga stała się zbyt hermetyczna i sztuczna. Niesamowitą sprawą było to, że pojechał nawet Piotr Pawlicki senior. Pamiętam jak stałem na trybunach stadionu i ze łzami w oczach zbierałem pieniądze na jego rehabilitację. Dziś po wielu latach wyjechał na tor razem ze swoimi dziećmi. To było coś niesamowitego.
Zenon Plech:
Ciężko byłoby mi odmówić Adamowi jazdy w jego zawodach. Na zaproszenie Skóry byłem niedawno w Anglii. To jest wspaniały człowiek i zawodnik. W tej chwili można o nim powiedzieć także, że jest świetnym menedżerem. Należy dążyć do tego, żeby każde zawody były przyjemnością i widowiskiem, a nie jazdą o życie. Olbrzymie wrażenie zrobił na mnie Piotr Pawlicki, który nie jechał na motocyklu żużlowym przez 22 lata. Było przyjemnie popatrzeć jak prezentował się razem z synami i córką.
To była przede wszystkim fajna zabawa i bardzo ładne zawody. Publiczność dopisała i warto było pojechać. Nie czułem się na motocyklu jak za dawnych lat, ale na pewno będę miło wspominał swój udział w tej imprezie. Myślę, że kibicom też podobał się taki powrót do przeszłości. Bardzo denerwowałem się jak jechał Piotr Pawlicki, ale wszystko się fajnie zakończyło.
Przemysław Pawlicki:
Bardzo się cieszę, że w końcu udało nam się wyjechać na tor całą czwórką. Dla mojego taty to było spełnienie marzenia. Obiecywał, że to zrobi dziekując za wsparcie tym, którzy pomogli mu po fatalnym wypadku w Gorzowie. Ja osobiście nigdy nie widziałem taty na torze. Oglądałem jego poczynania na kasetach wideo. Wiem też z opowieści, że nigdy nie odpuszczał. W niedzielę już zaczynało mu świtać w głowie, żeby mocniej nakręcić gaz, ale staraliśmy się wybić mu to z głowy.
Michał Konieczny
Komentarze