Jakie masz doświadczenie w profesjonalnych walkach MMA?

Kamil Szymański: Jak dotąd walczyłem dwa razy. Obie walki wygrałem w pierwszych rundach przed czasem. Ostatni raz walczyłem w marcu na gali w Gostyniu. Miałem wystąpić tam również w październiku, ale uniemożliwiła mi to choroba. Teraz niecierpliwie czekam na sobotnią galę w Lesznie.

Jak rozpoczęła się twoja przygoda z MMA?

To było cztery lata temu. Patryk Gaca otwierał wtedy sekcję w szkole podstawowej. Od tego czasu uczestniczę w treningach. Zawsze interesowały mnie sztuki walki. Nigdy nie byłem grzecznym dzieckiem. Zawsze wdawałem się w jakieś bójki. Zainspirowali mnie starsi koledzy. Bardzo spodobał mi się też ten sport, bo pozwala on sprawdzić się na każdej płaszczyźnie.

Co jest takiego pociągającego w MMA?

Podejrzewam, że chodzi o to, że w każdej płaszczyźnie można zrobić przeciwnikowi prawie wszystko. Oczywiście są pewne zasady, których trzeba przestrzegać. Nie można na przykład kopać w genitalia czy tył głowy. W walkach organizowanych przez niektóre federacje nie wolno też uderzać kolanami czy łokciami w głowę. Mimo tych drobnych ograniczeń określenie „wszechstylowa” jest jak najbardziej na miejscu. Myślę, że właśnie szeroki wachlarz technik i nieprzewidywalność tych walk sprawiają, że widzowie tak chętnie je oglądają.

Nie oszukujmy się... widzowie lubią też jak podczas walk leje się krew.

Większość z nich doskonale wie na co przychodzi. Ostre, brutalne walki na pewno bardzo przyciągają widzów. To jest nieodłączny element tego sportu. Krew, pot, łzy... dla nas to już kwestia przyzwyczajenia.

Ciekawe jest również to, że jeden cios potrafi radykalnie zmienić przebieg walki.

Rękawice, które stosujemy są bardzo małe. To prawie tak jakbyśmy walczyli na gołe pięści. One chronią nasze dłonie i kostki.